Hamdolsun Arapça ile tanışmam birçok insana göre erken oldu. Önyargısız ve aşkla sarılmıştım Arapçaya. İmam Hatip’i kazandığım senenin yazında babamın da İmam Hatip Lisesinde meslek dersleri öğretmeni olması sebebiyle ilk olarak zamirleri ezberlemekle başlamıştım. Babamdan gelen heyecan bana da geçmişti ve Arapça öğrenirken gerçekten büyük bir haz alıyordum. O yaz babam bana küçük küçük ödevler veriyor ve bazı Arapça metinler yazdırıyordu. Böylece güzel bir temel ile başlamıştım Arapçaya.
İmam Hatip’e başladığımda gerçekten de Arapça dersi çok kolay geliyordu ve sınıf ortalamasının çok üstünde puanlar alarak geçiyordum. Fakat Arapçam sadece okul dersleri ile kalmıştı üzerine yeni bir şey ekleyememiştim. Yanımda babam da yoktu çünkü yatılı kalıyordum. Dokuzuncu sınıfı böylece seviyeme göre gayet başarılı bir şekilde bitirmiştim ancak ben Arapçamın çok çok iyi olmasını istiyordum. Çünkü benim çok büyükte olsa bir hedefim vardı; âlim olmak. Âlim olmak içinde Arapçamın çok üst düzeyde olması gerektiğini o zamanlar idrak edebilmiştim. Bunun üzerine İstanbul’da bir hocamın vasıtasıyla özel bir Arapça kursuna kaydolmuştum. Daha yaşım henüz on beşti. Kursta gayet güzel bir başlangıç yapmıştık. İlk kurlarda seviye düşük olduğundan ben biraz öne çıkıyordum ve hocaların gözüne giriyordum. Derken kurlar ilerliyordu, zorluk artıyordu. Özel derste olsa Arapça öğrenen kişi üstüne başka çalışma yapmadıktan sonra pek bir anlam ifade etmiyordu. Yaklaşık bir buçuk sene öğrenim gördüm kursumda. Bütün kurlar bitmişti. Fakat ben istediğim seviyeye gelemedim. Çok şey öğrendim ve çok kelime öğrendim. Duyduğumu da kısmen anlıyordum ancak konuşma becerim gelişmemişti. Böylece on birinci sınıfın ikinci yarısında kursum bitmişti. Ayrıca Arapçamı sağlamlaştıran Arapça Yarışmalarına katılmıştım on birinci sınıfta. Yaklaşık bir buçuk ay çok yoğun bir şekilde üniversite konularını almıştık. Dışarıdan hocalar geliyor bizlere detaylı bir şekilde sarf ve nahiv anlatıyordu. Bu yarışma Arapçama gerçekten büyük bir katkı yapmıştı. Bundan sonra Arapçaya yaklaşık olarak bir buçuk sene ara verecektim. Son sınıf olmuştum ve önümde YGS sınavı vardı. YGS’ye kadar Arapçaya gösterdiğim ilgimi düşürdüm ancak bağları da koparmadım tabi. Okuldaki Arapça dersiyle biraz da olsa Arapça eğitimimi devam ettiriyordum. Ve şuan on yedi yaşındayım. Allah izin verirse önümde uzun seneler var ve bu seneleri Arapça ile doldurmak büyük muradım.
Arapça dili ile ilgili bir şeyler söylemek gerekirse, Arapça gerçekten çok zevkli bir dil. Önemli olan önyargıyla bakmamak. Ne kadar korkarsak ve gözümde büyütürsek Arapçaya olan ilgimiz azalır. İstemediğimiz şeyi de zorla kimse bize öğretemez.